So Long Marianne şarkısının kahramanı ve bir zamanlar Cohen’in sevgilisi olan Marianne Ihlen bu yıl Temmuz ayında ölüm döşeğindeyken Cohen’den bir e-mail alıyor:

İşte Marianne, artık o kadar yaşlandık ki bedenlerimizin havlu attığı saat geldi çattı ve sanırım çok geçmeden senin peşinden ben de geleceğim. Emin ol o kadar yakınındayım ki arkana şöyle bir uzansan elin elime değer. Bil ki senin hep güzelliğini ve aklını sevdim fakat artık bundan bahsetmeme gerek yok, bu konuda bilinecek ne varsa biliyorsun. Şu an sana sadece iyi yolculuklar dilemek istiyorum. Elveda eski dost. Sonsuz sevgiyle. Yolun sonunda görüşürüz.

İki gün sonra Marianne’in arkadaşından gelen cevap:

Sevgili Leonard, Marianne dün uykusunda bu hayattan usulca ayrıldı. Tamamen huzur içinde, etrafında yakın arkadaşlarıyla. Mektubunu aldığında bilinci açıktı, konuşabiliyor, gülebiliyordu. Okuduğumuzda gülümsedi, sadece onun gülümseyebileceği bir şekilde. Sen “hemen arkandayım, uzanabileceğin mesafedeyim” derken elini kaldırdı. Durumdan haberdar olman Marianne’e derin bir huzur verdi, iyi yolculuklar temennin de ekstra kuvvet. Son saatinde elini tuttum ve Bird on the Wire’ı mırıldandım, çok hafif nefes alıp veriyordu. Odadan ayrıldığımızda ruhu pencereden uçuverdi yeni serüvenlere. Başını öptük ve ona senin ölümsüz sözlerini fısıldadık. Hoşçakal Marianne…